25 lipca 1944 o godz. 5:00, po godzinnym przygotowaniu artyleryjskim, marszałek Leonid Goworow rozpoczął od dawna planowaną letnią ofensywę, nacierając armiami 2. i 8. Frontu Leningradzkiego na Armee-Abteilung „Narwa”. O godzinie 10:00 oddziałom sowieckim udało się utworzyć wyłom w estońskich pozycjach na południe od Auvere. Na skutek kontrnatarcia 20. Batalionu Fizylierów SS, Rosjanie zostali na krótko wyparci. Nad Narwą jednostki radzieckie zaatakowały koło Vasa, Riigi i Hungerburga. I tym razem atak został odparty dzięki zaangażowaniu żołnierzy Waffen SS. (4. Ochotnicza Brygada Grenadierów Pancernych „Nederland”)
W związku ze skróceniem linii frontu, 26 lipca III. Korpus Pancerny SS opuścił pozycje nad Narwą, aby przejść do obrony znajdującej się 8 km dalej na zachód linii umocnień tzw. Tannenberg-Stellung. Oddziały estońskie wycofały się główną drogą Narwa-Wesenberg-dobra Oligino-Peeterristi-Luagna-Repniku, a także wzdłuż linii kolejowej Narwa-Wesenburg przez Soldino i Auvere. Po tych zmianach front ciągnął się od Zatoki Fińskiej na południe, przecinając główną drogę łączącą Narwę z Tallinem, a głównym punktem oporu stały się tzw. Błękitne Wzgórza (Sinimäed), szczególnie Kinderheimhöhe (Lastekodumägi) i najdalej wysunięte Wzgórze 69,9 (Tornimägi).
Wyczerpana walką 20. Dywizja Grenadierów SS potrzebowała odpoczynku. Jej jednostki jako zapasowe zostały skierowane w rejon Sillamäe –Waiwara. Jednak 2. Batalion 47. Pułku Grenadierów SS został rzucony do obrony odcinka wybrzeża Mummaassaare.
27 lipca 1944 oddziały sowieckie 2. i 8. armii przystąpiły do natarcia na Lastekodumägi. Na przerwane linie obrony reagowano przeciwnatarciami. Oddziały niemieckie, aby uniknąć grożącego im okrążenia, wycofały się ponownie na Wzgórze Grenadierów, ponosząc przy tym ciężkie straty. Armia Czerwona ponawiała wielokrotnie próby przebicia się wzdłuż głównej drogi. Wrogowi udawało się zajmować jedynie skrawki terenu. Jednak 29 lipca 1944 r. przy wsparciu ponad stu czołgów, głownie T-34 i JSII, Rosjanie ruszyli do szturmu i zdobyli Wzgórze Grenadierów. Pod wieczór tego samego dnia oddziałom estońskim udało się odbić wzgórze po morderczych walkach (również wręcz), ponosząc ciężkie straty
W dniach 1-3.08.1944 r. oddziały sowieckie atakowały na całej linii frontu, który udało się utrzymać ostatkiem zgromadzonych sił…
Przez lata marzyliśmy o stworzeniu własnego miejsca o „epokowym” charakterze do tworzenia właśnie takich sesji. I oto oficjalny debiut. Po zakończeniu ostatnich prac budowlano-ziemnych (wykonaniu okopów, stanowisk strzeleckich) miło nam zakomunikować, iż „Stellung Klanin” oficjalnie uznajemy za otwarty. Już nie możemy się doczekać kolejnych realizacji, o których będziemy oczywiście informować na bieżąco. Dziękujemy kolegom z SRH Nordland za przybycie, udział i zaangażowanie podczas sesji o 20. Dywizji Grenadierów SS.
Źródło: Estończycy w Waffen SS Rolf Michaelis
Zdjęcia autorstwa Łukasza Dyczkowskiego i Natalii Kin
SRH Die Freiwilligen jest grupą apolityczną. Symbole znajdujące się na stronie nie odzwierciedlają poglądów członków Stowarzyszenia, ani nie mają służyć propagowaniu jakichkolwiek ideologii totalitarnych.
Wszystkie materiały umieszczone na stronie są własnością SRH Die Freiwilligen i nie mogą być wykorzystywane bez zgody Stowarzyszenia.